Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, I.djvu/523

254 Handschriften
Sco nus da quei bers exempels vein
en las scartiras, scha nus guardein,
2. Co ils nos velgs han sa dapurto
da viver a Deus han gieu quitto
Ad er la Patria da muntaner,
par chels la possen sez guder.
3. Quei chils lur velgs ils han lascho,
ch' els han cun vitta a saung cungisto,
scha nus guardein, co els san salvos,
Nagina loschezia han els duvro.
4. Sin by a bunstags vangivan clamos,
traunter els eran nagins sbittos,
mavan cun Caultschas alvas a tschops grischs
a purtavan las lur valischs,
5. Sco nus pudein ver aunc otz ilg gi
Si la stiva oreiffer Alvangij
La pichia, chi stat aunc si dreg
cun las clavilgias bein andreg,
6. ca minchin pandalava si sieu lascher
cun spisa sco el pudeva ver.
ussa eisi aber tut mido a mal lugo:
7. Minchin vult esser bi fito
Ad er zund costli malgianto,
Scha je el ha pauc la davos,
nagutta meins sa dad bun poss.
8. Divers Regs, Fürsts, Singurs
quests oñs passos han faig ufruors
cun lur daners, tras lur Singurs,
Sco la patria seinta cun dalurs.
9. En nossa terra sa minchin,
quant lgei vangieu do ad anqualchin,
Aschia vaja aunc otz in gi,
minchin les survangir ilg pli.
10. Sa guarda nagutta, schi seig cun Deus,
pir chilg venter vengig amplaneus,
scha je sa, sa chilg ei buc dreg,
schi ven ei buc patarchiau lecs.
11. Minchin vult far quei chel fa bugent
Ad er ver ilg sieu sarvient,
vult esser er vi tilg cusselg,
Scha je ell Sa dar pauc chiavelg.