Nil sub sole novum: rapuistis, nunc rapit alter.
Sed tibi quid tanti, letos si summat honores 140Circius aut viridi circumdet tempora lauro? EgonBatracos. erat latiis pastorum maximus et quem
preferrent homines cunctis mortalibus olim.
Parte alia Daphnis post hunc pregrandis, in ipsum
insultans, turbavit agros. Hos quisque secutus 145pro votis. Egonis ego, quia iustior esset,
partes intravi, quod propter eredita semper
hostis eram Daphnis. Cui postquam Circius lieres,
pertimeo, non forte velit renovare vetustas
iras maiorurn memorans, vertatque secures 150in silvas, gregibusque lupos immisceat acres.
Me miserami que, queso, michi nunc tuta latebra?
quo fugiam? quo tristis eam? Michi terra dehiscat;
impia me coget genitrix intrare lupanar.
Me miserami Furias educet Circius orco 155inclitus hoc serto: corvi per inane volantes,
heu! rostris ventura sonant presagia veri. DebilisArchas. esne adeo, quin possis ferre priores
insultus? Facili solvuntur membra labore
rhenicolis; septas quo possis robore valla, 160fac circum fossas et magnis cinge rubetis;
assint pastores sudibus, prepone molosos,
da pueris fundas ac obstrue sentibus arctos
introitus: persepe dii iuvere labores. ImbellisBatracos. michi turba manet mollisque per umbras; 165aspicis ut sterili nupsit me mater agello,
cui nec litus adest nec grandis defluit amnis
nec prerupta soli patiuntur devia currus.
Hincque meum robur iuvenes transcendere montes
coguntur pedibus, gregibusque referre iumentis 170pabula: si veniant, timor usquam nullus adesset. ErigeArchas. fac, vires et firma robore mentem.
Vidi ego deflentem lacrimis Amarillida nuper,
quam tu sponte putas cupido posuisse coronam,
