SaxeusDamon. es, Phytia. Video, coluisse napeas
60et nemorum faunos eque nymphasque puellas
thure pio credas, qui surripit undique capros;
claustraque si frangat, felicem dicis avarum.
ImoPhytias. equidem dico: nemo, nisi Iuppiter equus
iusserit, in celsos usquam conscendet honores.
TeDamon. Phytiam rebar: silve fecere Ligurgum,
et superum mentem, video, cessere subulco
sulphurei colles et pascua grata Lyeo!
SumPhytias. Phytias, Damon, Phytias sum pastor et archas,
et calamis didici pastas mulcere capellas,
70non mores hominum, sacra et monimenta Ligurgi.
Tu miserum ridere potes: tibi grandis Apollo
concessit cytharam, Pomona cadentia pomis
arbuta; sic temnis summo de culmine lapsos.
Sepe vices rerum verti cantabat Amintas
75iam senior! Lacrimas mecum mors equa resolvet.
ODamon. Phytia, consiste, precor, mentemque resumme.
Ante polos lyntres sulcabunt, nerea currus
orbita, frondoso pandum delphyna Pelorus
vertice suscipiet nantem, quam Damon amicum
80contemnat Phytiam. Sed tu modo respice verum:
huius quippe fuit mos semper vertere vultus,
quodque velit validis se nolle infingere signis.
Hinc, servus, pratis viridi contectus in herba,
serpere et incautas cauda vincire capellas
85atque edos morsu solitus lacerare tenellos;
sed postquam vires auxit, compressa cathella,
insurgens coram, tauro qui ludat in ervo
persimilis cornu celsas infringere pinus,
sternere prevalidas quercus silvasque boatu
90terribili compiere, leves pervertere septas
cepit, et horrendus rabie leo vertere magnas
in circum bubulas ursosque arcere frementes.
Quis putet? Et Bavio subtraxit subdolus hyrcos
pregnantesque boves, et pingues carmine tauros