Pagina:Boccaccio, Giovanni – Opere latine minori, 1924 – BEIC 1767789.djvu/122

116 epistularum quae superstunt

insignitum, te mecum in primevo nostre notitie veluti congermanescentem suscepi? Ymo, nec anascevam veritati huic posses opponere. Tuo edam pectori arcana nemini nondum nota concessi, ut mei amoris affectus cognosceres, ac exinde fiduciam summeres certiorem. Per consequens tuo corculo cathagorando monstravi, qualiter acumineus effectus acromata sorbillares, et contra saligia acrimoniosus existeres balatravi, ut te orthodoxum in ecthere culminarem, autumans te in opilionum fascininis educatum, facetia faletare. O factiose! quam scitissime delirabas, Februi imbutus astutiis, te facturum quod in tuam orthodoxiam nosceres si fecisses! Sed in effectu contrarius, ritu aspidis surdi, farmaciis monitis aures obturabas, et sine castimonia babillusque, veluti agriofagite tuam baburram ac baccaniam prosequens cathafronitus, agapen contempsisti: et quem argutulum dicaculumque credebam, cathamitum recognovi, cytrosos querentem amiculos, loca famica farcinantem, necnon et sotiantem satellites lenoninos, euntem una cum eis suppetiatum baccatum luxuriatumque multimode, et lasciviis aliis pluribus miserrime inmiscentem, inter hos edam crumenam prodige denudantem, invirtuosis actibus te phylargirium turpissimum ostendentem. O! quam dolui cum mecum a multis talia tractarentur! Nec tamen ut nosti, tam enormem sordidam et despectam deserui comitivam, a qua non expers infamie desilivi; sed erga te more solito didascalatum servans satyricum, magno celeumate reboando, te dyoneum ebyonem ad cassilidem iam paratum, ab iniquitia cepta, si non in effectu saltim in apparentia revocavi: et iam me operante anabollade ornabaris, et cincinnatulus aulidus aliqualiter videbaris, cum me decipiendo te incaute decepisti. Quis enim, o superi! credidisset, ubi opessulatam amicitiam extimabam, ubi ad ipsius bonum peremni sollicitudine vigilabam, ubi plagarum marcentium aliptes ac sue laudis bardus aderam, ipse atrocitate proditionis infeste, contra me barbarizaret acerrime? Certe nisi qui veluti experior fuisset expertus. Vide igitur, o ignave, et mente integra cogita et actende, nunquid tua meruerit ignavia puniri flammis coronalibus equa lance. Nam in furore nequitie tue tentasti virum occidere, ac murum