|
ii. a francesco petrarca |
113 |
bilis, per Martem preliabilis contra vitia que pernecant, per Appollinem lucidus et regalis et affabilis universis, per Cythereiam iocundissimus, per deorum pincernam mathematicus et formalis, et per Hecaten humillimus et honestus; estque in artibus per excellentiam hiis monarcha: in gramatica Aristarcus, Occam in logica, in recthorica Tullius et Ulixes, in arismetrica iordanizans, in geometria similis Euclidi sive syragusanum sequitur Archimedem, in musica boetizans, et in astrologia suscitat egyptium Ptholomeum. Quid plura? Ut Seneca moralizat, in opere Socratem moraliter insectando, ac in ystoriis scolasticis optimum Commestorem. — Que ego auriens avide, luctuosa suspiria derelicta, acquievi cepique post modicum: — Hic presidium mee libertatis meeque salutis aderit, si sua possum opera indagare. — Quapropter cum per spectabilem tantum virum, qui ut phenix ultra montes obtinet monarchiam, possim fortune miserias et amoris augustias debellare, ac exui a qualibet ruditate, cum me miserum rudem inermem inertem crudum pariter et informem cognoscam, et a patre Iovis factum deformem, ab Yperione inopem, a Gradivo rixosum, a Delyo pusillanimem, a Dyona spurcissimum dyoneum, a Cyllenio balbutientem, et strabum et gravem turpiter a Lucina, deprecor affectanter, quatenus gratia vestri oraculi possim admissum solatium reassummere condecenter, necnon et capud ornare galea Appollinis, levam egide pallanteo, dexteram asta Minerve; nare in abissibus phylosophorum, speculari Empyrei Lycostraten, in Diti Plutonem tenuius intueri, cernere stellas dyafano ecthere commicantes, et intelligere Primi mobilis substantiam homogeneam uniformem, ac Gorgonem precidere vestra spata. Expecto igitur forma retenta discipuli, devotus benivolus et actentus, doctrinam tanti magistri, per quam spero meam inertiam indigestamque molem et ignorantiam copiosam vaporiformiter resolvi et in tenuitatem mirabilem transformari. Spero enim ociter quod peto et iam reverenter cepi ieiunare vigiliam tanti festi. Nam si crederem «Nolo» streperent labia vestra, cito in lacrimas resolverer ut Narcissus. Scio me stilo desultorio nimia inepte ac exotica blacterando narrasse, alterius summens offitium, cum meum
