Pagina:Ariosto-Op.minori.1-(1857).djvu/351

322 carminum

Ut stupor insolitus mentem defixerit ægram;
Deprensus veluti sub querno tegmine pastor,
Cuius glandiferos populatur fulmine ramos
Iuppiter, ut rutilo reteguntur lumine sylvæ,
Et procul horrenti quatitur nemus omne fragore:
Labitur ille impos mentis, rigor occupat artus,
Stant immoti oculi, ora immota, immobile pondus.
Quod tum me censes potuisse effingere carmen,
Ardentique tuo solatia ferre dolori,
Vulnere pene pari misere graviterque iacentem?
Ast ubi iam sese desertis sedibus infert,
Tristia qui celeri obsedit præcordia cursu,
Sanguis, et exclusos vocat ad sua munia sensus,
Hæc tibi, quæ forsan tarda intempestaque sordent,
(Ne refuge) haud duri canimus solatia casus,
Sed potius tacitos renovantia carmina fletus.
Ipse tuis lachrymis lachrymas miscere, gravique
Usque etiam cupio tecum certare dolore.
     An quicquam dignum lachrymis, an flebile quicquam
Impia pectoribus poterunt immittere nostris?
Seu venit in mentem venerandæ gratia frontis,
Qua me, quaque alios quoscumque benignus amares,
Excipere ilia tui merito studiosa solebat:
Seu subit illius gravitas condita lepore
Eloquii, qua sueta tui placare tumultus
Est animi, quondam cum ageret fortuna sinistre
Cum rebus male fida tuis, ut limina supplex
Exutus regno tereres aliena paterno;
Et quamvis per te multum tibi consulis ipse,
Nec documenta parum Sophiæ, quibus impiger omne
Impendis studium, prosint, tamen usque fateris
Iuverit auditæ quantum te cura parentis:
Sive pudicitiam tumulo spectamus eodem
Exanimem condi, probitas ubi clara fidesque
Religio, pietasque tuâ cum matre teguntur.
     Heu morum exemplar, columen, tutela bonorum,
Pica iacet veteris demissi ab origine Pici;1
Laurentis Pici, qui te, Saturne, parentem


  1. Era figlia di Giovanfrancesco, conte di Concordia. Non sembra che delle rare qualità di lei si trovi ricordo negli scrittori particolarmente genealogici, giacchè anche il Litta dovè riferirsene alla raccomandazione che n’ebbe fatta l’Ariosto in questa sua poesia. Vedi Famiglie celebri ec., Gonzaga, tav. XVI.