Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. |
RIS | — 830 — | RIS |
Risintutu. add. Da risentire: risentito. || Pronunziato, forte, sporgente ecc.: risentito. || avv. Risentitamente: risentito. || parrari risintutu, con risentimento, con efficacia: parlar risentito.
Risinu. V. risina. || V. anco sirenu. || Prov. risinu non jinchi cisterna, le cose poche non fanno effetto grande.
Risinusu. add. Che ha rugiada: rugiadoso. || Pieno di rèsina o che ha resina: resinoso, ragioso.
Risipèla, Risìpula. V. risibbela e seg.
Risistiri. V. resìstiri.
Risisu. add. Di vino, olio ecc. chiaro, purgato da feccia.
Risittaculu. V. ricettaculu.
Risittari. V. arrisittari.
Risittateddu. add. dim. di risittatu o arrisittatu.
Risittatissimu. add. Sup. di risittatu.
Risittatu. V. arrisittatu in arrisittari.
Risiusu. add. Raro. || Fortunato: avventuroso. || Intraprendente. || Avventuriere. E sarebbe alterazione di risicusu.
Risodari. v. a. Saldar di nuovo: risaldare. || Render più sodo: rassodare. P. pass. risodatu: risaldato. || Rassodato.
Risodatura. s. f. Risaldamento, e il luogo dove una cosa è risaldata: risaldatura. || Rassodamento.
Risolventi. add. e sost. Medicamento buono a risolvere tumore o che: risolvere.
Risolvimentu. s. m. Il risolvere, decisione: risolvimento.
Risolviri. v. a. Consumare, disfare: risòlvere. || Deliberare, determinare: risolvere. || Chiarire, torre di dubbio: risolvere. || Ridurre: risolvere. || Tramutar una cosa in altra: risolvere. || T. mus. Passare dalla dissonanza alla consonanza: risolvere (Mort.). || rifl. pass. Ridursi a nulla, dissiparsi: risolversi. || Per dichiararsi: risolversi. || Persuadersi: risolversi. || Prender partito, deliberare: risolversi. || Prov. cu’ prestu si risolvi prestu si penti, bisogna andar piano nel giudicare, deliberare ecc. chi tosto si risolve, presto si pente.
Risoluzzioni. V. risuluzzioni e simili.
Risòrtu. add. Risuscitato: risorto.
Risotari. V. risautari.
Rispadda. s. f. Rinforzo: sostegno. E specialmente quello alle spalle dei pilastri ecc.
Rispaddari. v. a. (Spat.) Fortificare una volta, o che, con sostegni, scarpe ecc.
Risparmiamentu. s. m. Il risparmiare: risparmiamento.
Risparmiari. v. a. Astenersi in tutto o in parte dall’uso di checchessia: risparmiare. || intr. ass. Astenersi dalle soverchie spese: risparmiare. || att. Eccettuare: risparmiare. || risparmiarila ad unu, perdonargli: risparmiarla ad alcuno. || rifl. a. Aversi riguardo, astenersi da troppa fatica: risparmiare. || risparmiarisi ’na cosa: risparmiarla. P. pass. risparmiatu: risparmiato.
Risparmiatureddu. dim. di risparmiaturi.
Risparmiaturi –trici. verb. Chi o che risparmia: risparmiatore –trice.
Risparmieddu. dim. di risparmiu: risparmiuccio.
Rispàrmiu. s. m. L’usare con giusta moderazione ciò che si ha: risparmio. || Il danaro risparmiato: risparmio. || a risparmiu, posto avv. risparmiando, per risparmiare, p. e. a risparmio di parole ecc.
Rispènniu. V. dispenniu.
Rispenza. V. dispensa.
Rispediri. v. a. Spedire di nuovo: rispedire.
Rispettabbili. add. Da rispettarsi: rispettabile, considerevole, ragguardevole. Sup. rispettabbilissimu: rispettabilissimo.
Rispettari. V. rispittari.
Rispettu. s. m. Considerazione, risguardo, deferenza: rispetto. || Riverenza: rispetto. || Relazione: rispetto. || In signif. di riserva: rispetto. || Motivo, indugio: rispetto. || purtari rispettu, rispettare: portare rispetto. E viceversa: perdere il rispetto, mancar di rispetto. || pri rispettu, per riguardo, per amore: per rispetto. || Negli affitti rispettu sono gli anni che seguono a quelli detti in contratto, pei quali resta in arbitrio al pigionale lo andare o rimanere. || di rispettu, di riserbo, o in pronto per l’occorrenza: di rispetto. || nun guardari rispettu, por da banda i rispetti umani: tirar giù buffa || pigghiarisi di rispettu, V. rispittiarisi. || rispettu a..., in paragone: rispetto a... || lu rispettu è purtatu a lu tali, cioè per il rispetto che si porta al tale. || senza rispettu di nuddu: senza rispetto a niuno. || cu rispettu parrannu, maniera colla quale si piglia quasi licenza di dire cosa schifa o sconveniente: con rispetto parlando, con sopportazione. || rispettu umanu, timore della opinione e giudizio del pubblico: rispetto umano. || Prov. cu’ patisci rispettu, veni pirfettu, è chiaro.
Rispiaciri. V. dispiaciri.
Rispigghiari. V. arrisbigghiari.
Rispigghiu. V. bisbigghiu (Pitrè).
Rispigliari. V. rispigghiari.
Rispirari. V. respirari e seguenti. || Idiotismo per dispirari V.
Rispittari. v. a. Portar rispetto: rispettare. || Prov. cu’ nun rispetta, non è rispittatu: chi non rispetta non è rispettato. P. pass. rispittatu: rispettato.
Rispittatissimu. add. sup. Rispettatissimo.
Rispittiarisi. v. rifl. pass. Dolersi movendo altrui compassione, sfogare i suoi affanni confidandoli altrui: spassionarsi, lamentarsi ad uno. || L’ostentar malessere per destar compassione, o perchè lo vezzeggino: far dàddoli. P. pass. rispittiatu: spassionato.
Rispittiata. s. f. L’azione dello spassionarsi.
Rispitticeddu. dim. di rispettu: rispettuccio.
Rispittivamenti. avv. A rispetto, riguardo: rispettivamente. || Relativamente, comparativamente: rispettivamente.
Rispittivu. add. Che ha rispetto o riguardo: rispettivo. || Che ha relazione, attenenza: rispettivo.
Rispittusamenti. avv. In modo rispettoso: rispettosamente.
Rispittuseddu. dim. di rispittusu.
Rispittusissimamenti. avv. sup. Rispettosissimamente.
Rispittusu. add. Che ha o mostra rispetto: ri-