Er pinitente
![]() |
Questo testo è completo, ma ancora da rileggere. | ![]() |
◄ | La verità è una | Er quinto commannamento de Ddio | ► |

ER PINITENTE.
Oggni cuarvorta ch’io metto er barbozzo[1]
Ar finestrino der confessionario
Sotto a cquer ber cuadruccio der Carvario,
M’acchiappa un ride[2] da strozzamme er gozzo:
Perch’è una sscena de sentì un pretozzo,[3]
Che ppare che sti’ a ssede ar nescessario,
Damme[4] una terza parte de rosario,
E ddì tt’assorvo poi per quant’un bozzo.[5]
Er rosario lo dà ppe’ ppinitenza:
Ma cche cc’entra cuer bozzo in confessione?
Propio nun c’entra un c...., abbi pascenza.
Guasi guasi io dirìa[6] ch’ha un po’ rraggione
Chi sse l’intenne co’ la su’ cusscenza
Invesce de pijjà st’assuluzzione.
Roma, 28 dicembre 1832.